Ja zeggen; nee doen

Lees verder

(Matteus 21, 28-32)

Het evangelie van vandaag is niet zo ingewikkeld. Dat is ook wel eens leuk voor de verandering. Ik zeg niet dat het eenvoudig is om ernaar te leven, maar de boodschap is duidelijk. Een vader, twee zonen en een wijngaard als symbool van Gods wereld. En natuurlijk heb je het meeste aan de zoon die komt helpen. Ook als hij eerst ‘nee’ had gezegd. Meer dan aan de zoon die alleen maar zégt dat hij komt helpen. Vertaald naar vandaag, voor het geval u geen wijngaard heeft. Stel, ik vraag mijn kinderen of ze willen helpen met boodschappen doen. Twee zeggen er ‘ja’, maar blijven bij nader inzien toch thuis. De derde zegt ‘nah, nee’, maar gaat toch mee. Waar heb ik het meeste aan? Aan dat ene kind dat wel meegaat. Het is fijn dat een kind ‘ja’ zegt tegen je, maar wat heb je aan alleen een ‘ja’ als de kratten uit de auto getild moeten worden? Als ‘ja’ eigenlijk ‘nee’ blijkt te zijn? In zekere zin heb je dan zelfs tweemaal nee. Want nee, ze kwamen niet helpen en dat ‘ja’ dat je wel kreeg had geen waarde. Twee keer waardeloos. Dat andere kind trekt zich iets van je aan. Keert zich als het ware om naar jou. Oh ja mama, ik ga toch wel mee. Kind wat fijn.

En zo is het ook met die jongens uit het evangelie. Jezus geeft dit voorbeeld om ons duidelijk te maken dat ons ‘luisteren naar God’ alleen van betekenis is als het ook doorwerkt in onze daden. We kunnen zeggen wat we willen, als onze woorden niet ook zichtbaar worden in wat we doen, dan zijn de woorden niet zoveel waard. Ik heb dat al eens eerder gezegd hier op deze plek. Misschien gaat elke preek daar uiteindelijk over, over het andere leven dat zich voor ons uitstrekt, dat liefde vraagt en overgave en meebewegen. En iets anders gaan doen, als we zo vol zijn van de liefde die God is.

Jezus wordt hier bevraagd door vooraanstaande mensen, door de hogepriesters. Op Jezus’ vraag welke van de zonen het juiste doet, geven zij weliswaar het goede antwoord, maar iedereen weet dat hun dagelijks leven niet getuigt van waar hun mond vol van is. En dan zegt Jezus: de hoeren en de tollenaars zullen nog eerder begrijpen dan jullie, wat het betekent om met God te leven. Want zij hebben geluisterd toen Johannes kwam preken, zij kwamen tot inzicht, jullie niet. Dat horen we ook in de eerste lezing van vandaag: je kunt beter vanuit een verkeerd geleefd leven op weg gaan naar het goede en daaraan trouw blijven, dan zogenaamd rechtvaardig leven en dan onrecht doen. Vertaling naar een voorbeeld van vandaag: je kunt beter een misdadiger zijn in de gevangenis, je leven beteren en dan pastoraal werker worden dan pastoraal werker zijn en een misdaad begaan. De crux is: zodra je weet hebt van God en zijn weg van liefde, dan vraagt dat: op die weg blijven en gaan doen wat er gevraagd wordt.

Nu is het rare op die weg van liefde, dat je daar nooit kunt denken dat je er bent, of zo. Dat je nu onderhand alles wel weet. Dat jij beter bent dan een ander, omdat jij toevallig je leven in dienst stelde van God. Ik sprak eens een zeer christelijke vrouw die in conflict was geraakt met vrienden. Waarover weet ik al niet meer, maar wat ik nooit vergeet is dat ze mij als het ware, als een soort medegelovige, in vertrouwen nam en toen zei: ‘Ja hállo, WIJ zijn toch zeker het zout der aarde.’ Het sneed mij door de ziel en ik dacht: ‘Maar dát is de bedoeling niet van het zout der aarde zijn, jezelf zoveel beter voelen dan een ander.’ De mensen die zich laten voorstaan op hun geloof, komen achteraan als het gaat om contact met de Liefde, want binnen de liefde is alles even groot en hoog en is niemand verheven boven een ander.

Het is niet voor niets dat het vaak de stille, eenvoudige mensen zijn, die nauwelijks opvallen, die hun werk doen, hun leven leven met alles wat het brengt en vraagt, zonder protesteren, dat zij het zijn die het dichtst leven bij de weg van de Liefde. De zachte mensen. En zo verandert dit verhaal onmerkbaar in een fel protest tegen de hogepriesters en de oudsten. We zijn op dit moment in het verhaal nog maar een paar dagen verwijderd van het bekende ‘Vader vergeef het hun, ze weten niet wat ze doen.’ Want áls de mensen die het hadden kunnen weten, dan tóch het verkeerde doen, dan ontmoeten zelfs zij die eindeloze barmhartigheid van een God die vergeeft tegen de klippen op. Maar alleen als je niet weet wat je doet.

Er is een heel simpele manier om te kijken naar jezelf, en naar hoe het zit met jou en deze weg van God. Een gedachtenexperiment en ik hoop dat je mee wilt doen. Stel je bent niet gedoopt, en je kreeg de kans om je vanmiddag te laten dopen. Zou je daar dan voor kiezen? Laten we daar eens een minuutje stil bij zijn, bij die vraag. Als je niet gedoopt was, zou je dan vanmiddag gedoopt willen worden?

(…)

En stel, je antwoord is dan ‘ja’.

Waarin zou je leven dan verschillen met het leven van vandaag? Met andere woorden, als je ‘ja’ zegt tegen God, tegen de Liefde, wat betekent dat dan voor de dingen die je doet?

Dat is waar dit evangelie over gaat.

En ik kan niet anders dan u achterlaten met deze vraag; ik heb het antwoord niet. Het antwoord erop ligt in uw eigen hart en in uw eigen leven. En mocht dat u nu aangrijpen, mocht het voelen als ’te groot’, of als ‘ja maar wat moet ik dan doen’, luister dan goed naar het lied dat zo gezongen wordt. Richt je aandacht op God. Hij is vol licht. Hij vergeet je niet. Hij helpt, hij is geduldig. En zelfs als je geen idee hebt van waar jouw weg loopt, weet dan dat Hij weet waar jij thuishoort.

Wat een troostvolle gedachte.

Moge het zo zijn.

Naar de geestelijke begeleiding en/of coaching

Naar de retraites

arrow-right arrow-down arrow-left facebook twitter linkedin cross